Aparat do fotografowania odkształceń torów kolejowych - (Piotr Lebiedziński)
Fotograficzne notowanie odkształceń plantu dróg żelaznych
Około roku 1897 Piotr Lebiedziński z inicjatywy Aleksandra Wasiutyńskiego inżyniera Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej skonstruował aparat służący rejestracji odkształceń szyn kolejowych występujących podczas przejazdu pociągu.
Rok budowy | 1896 |
Korpus aparatu | metalowy |
Długość aparatu | 130 cm |
Obiektyw | opracowany przez P.Lebiedzińskiego, wykonany przez firmę Steinheil, dwusoczewkowy |
Ustawienie ostrości | na matówce |
Rodzaj materiału negatywowego | błonki na celuloidzie umieszczone w metalowej kasecie. Przesuw kliszy następował za pomocą mechanizmu zegarowego z dowolną prędkością |
Liczba wykonanych egzemplarzy | 2 |
Przejazd pociągu powodował automatyczne uruchomienie aparatu |
Przekrój kasety z materiałem negatywowym
Widok ogólny aparatu.
A - rura mosiężna wewnątrz której znajduje się obiektyw a, oraz okular - c, N - kaseta z materiałem negatywowym - miejsce na matówkę, q - poziomica, i - gruszka służąca do wstępnego uruchomienia aparatu, B-podstawa aparatu - belka żelazna.
Wszystkie zdjęcia na stronie pochodzą z publikacji zawartych na stronie www.polona.pl