Przystawka magnetofonowa do rzutnika

Przystawki magnetofonowe są to urządzenia służące do  zsynchronizowania pracy rzutników do wyświetlania przezroczy z magnetofonami w celu automatycznego sterowania zmianą  przezroczy, z jednoczesnym odtwarzaniem nagranego na taśmie magnetofonowej komentarza bądź muzyki.

 

 Zestaw do udźwiękowiania przeźroczy składający się z rzutnika automatycznego DIAPOL, przystawki magnetofonowej PM do rzutnika, magnetofonu lampowego ZK 140 z mikrofonem oraz  taśmami produkcji bydgoskiego FOTONU

 

 Przystawka magnetofonowa do rzutnika - Przystawka PM - wyposażona jest w dwa przewody zakończone wtykami typu DIN. Przewód przystawki oznaczony MAGNETOFON służy do podłączenia do gniazda wzmaczniacza dodatkowego magnetofonu oznaczonego 3~~, przewód oznaczony RZUTNIK służy do podłączenia do gniazda rzutnika oznaczonego literą P. Znajdujący się w górnej części obudowy czerwony przycisk służy do nagrywania na taśmie magnetofonowej impulsu powodującego zmianę przeźrocza w rzutniku. Przystawka umożliwiała zsynchronizowanie rzutnika z magnetofonami czterościeżkowymi ZK 140, ZK 140T, ZK 145, ZK 147 oraz ZK 240

 Nowość 1974: Zestaw rzutnika Diapol z przystawką i magnetofonem

 

 Wzmianka prasowa o uruchomieniu w PZO produkcji przystawki magnetofonowej zamieszczona w gazecie zakładowej Polskich Zakładów Optycznych - Pod mikroskopem w listopadzie 1974 roku

 Fotografia wykorzystana w zamieszczonym powyżej artykule prasowym. Zdjęcie wykonał Witold Woźniakowski (PZO)

 Przystawki magnetofonowe PM były przeznaczone wyłacznie do pracy z rzutnikami wyprodukowanymi w Polskich Zakładach Optycznych, nie były kombatybilne z wyrobami Łódzkich Zakładów Kinotechnicznych.